Top 5 irritaties aan nieuwe huisgenoten

November 3rd, 2014

Roselle van den Brink

Nu het nieuwe collegejaar is begonnen, is er natuurlijk ook weer de gebruikelijke stroom nieuwe studenten. Veel van hen moeten ver reizen en kiezen ervoor het veilige, luxe huisje van papa en mama te verlaten om te gaan wonen op een klein kamertje in het prachtige Nijmegen. Hier komen een aantal nieuwe dingen bij kijken die voor de oudere studenten die al jaren op zichzelf wonen vanzelfsprekend zijn geworden, maar nog wel eens voor de nodige irritaties kunnen zorgen.

1. Koken

Een van de eerste dingen die dagelijks moet gebeuren is natuurlijk koken. Hoeft helemaal niet moeilijk te zijn: een eitje of kipburger bakken kan iedereen! Niet dus… Vrij regelmatig (lees: ongeveer één keer per week) werd ik rond etenstijd opgeschrikt door de rookmelder van het huis, omdat die lekkere kipkrokant-schnitzel toch best lastig blijkt te zijn om goed klaar te maken.

2. Wassen

Waar de kleding eerst nog wel eens mee wordt genomen naar het ouderlijk huis, moet het bed natuurlijk ook gewassen worden. Om dat gesjouw te voorkomen, moet dan toch maar de gezamenlijke wasmachine worden gebruikt. In een huis met dertien studenten en maar één wasmachine, is de ‘kort’-knop een verrijking: in plaats van drie uur duurt het wasprogramma dan maar een uurtje. Maar deze knop blijkt onvindbaar voor nieuwe huisgenoten, waardoor je gedurende zo’n twee uur elke tien minuten moet kijken of je nu eindelijk jouw was er in kan doen.

3. Schoonmaken

Geen schoonmaakster die je keuken schoonmaakt. Nee, nu moet het zelf gebeuren. En dat is vies. Ja, heel vies. Maar nieuwe huisgenoten zijn gelukkig vaak nog goedgezind en willen best een poging wagen. De hele keuken/douche/wc wordt schoongemaakt met afwasmiddel of chloor, net wat er voor handen is, maar de allesreiniger wordt niet gevonden. Helaas gaat het prullenbakken leeghalen toch ook nog een beetje te ver, dus de maden hadden in september een fijn onderkomen gevonden.

4. Bezoek

Een nieuwe kamer is hartstikke spannend en iedereen moet natuurlijk een keertje komen kijken naar hoe het er uit ziet. Snap ik, die fase heb ik ook gehad. Maar ik heb nooit iemand om half acht ’s ochtends uitgenodigd om te ontbijten (lees: de rest van het huis wakker schreeuwen terwijl we een krentenbol eten), en daarna samen naar college te fietsen. Dan zou je dus denken dat als je zo vroeg opstaat, dat het ’s avonds wel klaar is. Maar nee, om half twaalf ’s avonds gaat de bel rustig nog een keer. En om kwart voor twaalf ook.

5. Dunne muren

Nou moet ik toegeven dat de BK-feesten altijd heel leuk zijn en ik ze toen ik net op kamers zat ook trouw bezocht, maar alle feesten van andere faculteiten, studies en verenigingen links liet. Op zich geen probleem, maar de muren in de meeste studentenhuizen zijn dun. Heel erg dun. Zo dun dat je wakker schrikt als je ‘buurman’ niest. Laat staan dat je wakker schrikt als er vier gillende meiden binnenkomen om kwart voor vijf die vervolgens niet willen gaan slapen.

Het is inmiddels bijna november; de ‘kort-knop’ is gevonden, het brandalarm gaat niet meer zo vaak af, en de bel gaat ook niet meer om kwart voor 12. Nu blijft het meest vervelende aan de nieuwe huisgenoten dat je oude huisgenootjes weg zijn. Geen spontane kopjes thee meer, roddelen over (andere inmiddels) oud-huisgenoten en avonden op de bank films kijken. Helaas. Dat is misschien wel de grootste irritatie aan de ‘nieuwen’.