In dit Synjaal een interview met Rutger van Hillo en Dennis Meulman, twee derdejaars studenten die bij elkaar wonen in een studentenhuis. Naast het feit dat ze graag en vaak op de Synergykamer komen voor een kop koffie, hebben ze ook hun eigen kamer. Ondanks dat ik er al eerder was geweest wist ik niet meer precies hoe ik moest fietsen, maar eenmaal in de straat aangekomen is het niet te missen. Ze wonen namelijk in een oranje huis! Eens kijken hoe het de Synergeten hier bevalt.
Danique: “Hoe zijn jullie in dit studentenhuis terecht gekomen?”
Rutger: “Ik ben in dit studentenhuis terecht gekomen via een vriend van thuis. Hij gaf aan dat er een kamer vrij zou komen en via hem ben ik er in gerold. En Dennis is er via mij ingerold, eigenlijk op dezelfde manier.”
Dennis: “Ik hoorde van Rutger dat er een kamer vrij kwam in zijn huis. Daar heb ik op gereageerd en werd uitgekozen. Sindsdien ben ik de leukste aanwinst van het huis.”
Danique: “Hebben jullie ook een naam voor jullie studentenhuis?”
Rutger: “Ons huis heeft een naam: ‘Het Oranjehuis’. Een voor de hand liggende naam omdat de voorgevel van het huis fel oranje gekleurd is.”
Danique: “Wat is de verhouding tussen alle huisgenoten?”
Rutger: “Het Oranjehuis wordt door twaalf mensen bewoond. We wonen in een redelijk divers huis met HBO- en WO-studenten en bewoners die al een tijdje werken of werk zoeken. Een leuke mix en gezelligheid genoeg dus. Dit betekent dat iedereen zijn eigen gangetje gaat, maar ook zeker open staat voor contact en een praatje.”
Het huis heeft vier verdiepingen, wat betekent dat iedereen het meest contact heeft met de desbetreffende gang. Overdag is het vrij rustig in dit huis. Iedereen is druk met studeren, besturen of stage lopen. Het wordt natuurlijk pas weer druk en interessant wanneer iedereen thuiskomt in de avond en iedereen loskomt na een lange dag studeren.
Dennis: “Van de twaalf bewoners zijn er maar vier mannen. Een beter huis kun je dus niet treffen als man zijnde zou je zeggen. Daarnaast is de ligging ideaal; aan de rand van het centrum. Het komt dan ook regelmatig voor dat we rollend thuis komen.”
Rutger: “Dennis en ik wonen op dezelfde gang, waardoor wij regelmatig samen eten. Wanneer we samen eten is Dennis de chefkok. Althans, Dennis denkt dat hij de chefkok is. Dennis wil graag vernieuwen en probeert van elk gerecht een feestje te maken."
Waarbij het woord ‘probeert’ graag benadrukt wordt. Het woord ‘feestje’ moet dus ook niet letterlijk genomen worden.
Rutger: “Over het algemeen probeert Dennis net wat andere kruiden toe te voegen waardoor het net wat anders smaakt. Met deze ietwat andere smaak van het gerecht probeert Dennis te pronken terwijl er aan het gerecht eigenlijk niets veranderd is.”
Danique: “Zitten jullie bij verschillende studentenverenigingen? En beïnvloed dit jullie onderlinge relatie?”
Dennis: “Ik zit bij Carolus Magnus en Rutger zit bij Ovum Novum, ‘de knor’. Over het algemeen valt de onderlinge strijd wel mee, ook al weet Rutger nog niet dat op dit moment zijn ovumdas verdronken is in de wc-pot.”
Danique: “Wat is typerend voor jullie studentenhuis?”
Rutger: “Elk jaar proberen we een kerstdiner te organiseren en we proberen maandelijks met het gehele huis een borrel te plannen.”
Danique: “Zijn er nog bijzondere dingen gebeurt in jullie huis?”
Rutger: “Tijdens het EK heb ik een foto gemaakt van ons huis en op Facebook gezet. Op die foto kwamen ontzettend veel reacties omdat men dacht dat wij ons huis speciaal voor het EK-voetbal oranje hadden geschilderd. In werkelijkheid is het huis altijd al oranje geweest, maar een hoop mensen trapten er in.”
Dennis: “We kunnen ook zeggen dat de oprichting van het ‘Tegenbestuur’ is geschiedt in ‘Het Oranjehuis’ en wel in kamer acht. Een historisch moment natuurlijk, wat helaas voor de zomer ten einde is gekomen, maar waar we met veel plezier en genoegen op terug kijken.”
Rutger: “Een andere leuke gebeurtenis was toen een huisgenoot op een avond niet thuis was en wij vonden dat hij recht had op een leuk presentje bij thuiskomst. Die avond hebben we 400 plastic bekertjes met water gevuld en die verspreidt over haar kamer. Twee uur later kreeg ze de schrik van haar leven toen ze haar kamerdeur open deed en het wit zag van plastic bekertjes. Ook hebben we de wc een keer helemaal volgeplakt met voetbalplaatjes, hier was de huisbaas echter niet zo blij mee.”
Danique: “Wat is jullie mooiste herinnering of gebeurtenis in dit huis?”
Rutger: “Mijn mooiste herinneringen binnen het huis zijn de ellenlange discussies over wie er moet afwassen. De regel: ‘wie kookt hoeft niet af te wassen’ kun je namelijk op meerdere manieren zien. Ik zie namelijk het opwarmen van pasta en saus in een pan doen niet als ‘koken’. Zoals eerder al is vermeld, is Dennis degene die meestal voor het eten zorgt. Wanneer de pasta opgegeten is ben ik degene die moet afwassen van Dennis. Ik ben het hier volstrekt niet mee eens omdat de regel ‘wie kookt hoeft niet af te wassen’ niet geldt in dit soort gevallen. Het opwarmen van pasta en saus in en pan is voor mij geen koken. Zoals je begrijpt wordt de definitie van koken dus regelmatig uiteengezet en geherdefinieerd.”
Danique: “Nog overige verhalen die jullie kwijt willen?”
Rutger: “Als er iemand zich geroepen voelt onze schuur op te ruimen dan is hij of zij van harte welkom. De schuur staat namelijk helemaal vol met attributen die worden meegenomen ná stapavonden. Je kunt het zo gek niet bedenken; van bewegwijzeringsborden, halve fietsen tot aan complete bushaltes. We hebben het allemaal!”
Dennis: “Er mag ook nog wel een doekje door de wc.”
Alles bij elkaar is er veel plezier onder de bewoners van het Oranjehuis. Iedere persoon is heel anders waardoor het een gezellige bende bij elkaar is. Het is duidelijk dat het een studentenhuis is; alles ademt deze sfeer en ik heb het met plezier bezocht. Voldaan kan ik de deur van het Oranjehuis achter me sluiten om terug te fietsen naar m’n eigen huis, de terugweg gemakkelijker dan de heenweg. En zoals jullie hebben gehoord, als iemand zin heeft om langs te komen ben je altijd welkom, al is het maar om de schuur op te ruimen!
.png)
