Op zoek naar afleiding?
Vergezeld met een kop koffie zit ik achter mijn
computer, klaar om nu eindelijk te gaan beginnen aan dat paper. Ik loop over
van ideeën en aan inspiratie geen tekort. Ik staar naar het beeldscherm, een
leeg word-document staart terug. Plotseling zie ik een oplader uit mijn
bureaula bungelen. En voor ik het door heb, ben ik mijn lades aan het sorteren.
De draden, artikelen en sigaretten liggen verspreid over de grond. Ik kijk op
de klok. Acht uur. Tijd om naar de Samson te gaan. Ik gooi het slagveld terug in
de la en stap op mijn fiets. Na een paar gezellige uren ga ik (inmiddels een
tikje aangeschoten) weer achter mijn computer zitten. Het witte document staart
onveranderd. Ik besluit om te gaan slapen, de rest komt morgen wel.
Zodra ik me helemaal heb geïnstalleerd voor wat
nuttig werk, voel ik altijd de dringende behoefte om eerst mijn platencollectie
op alfabet te zetten, de pennen in mijn pennenbak te tellen, al mijn vrienden
te googelen, de stopwatch op mijn telefoon uit te proberen, uit te zoeken waar dat
irritante gezoem nu eigenlijk vandaan komt en het internet af te struinen naar
filmpjes van losgeslagen Amerikanen die op een onmogelijke wijze Donald Trump
verdedigen.
Iemand die deze trekjes vertoont noemt men met
een mooi woord een procrastinator,ofwel een chronisch uitsteller. De procrastinator is het soort mens dat een
deadline ziet als een advies, aan de lopende band met goede voornemens komt en
To-Do-lijstjes maakt. Om vervolgens de deadline te verzetten, nieuwe voornemens
te bedenken en een zoveelste Also-Still-To-Do-lijst te maken.
De manier om te genezen? Volgens gedragseconoom
George Akerhof is dat nog niet zo makkelijk. Al in 1991 schreef deze
Nobelprijswinnaar er een paper (ja mensen, procrastineren is een heus
wetenschapsgebied) over. Zijn conclusie: het is een veel voorkomend probleem en
meer dan een slechte gewoonte. Het geeft zelfs “de grenzen van het rationele
denken” aan.
Oftewel,
de procrastinator leert het nooit. Hij doet zijn best, maar de onverzadigbare
drang naar afleiding blijft te sterk. Misschien een klein persoonlijk
lichtpuntje, probeer ervoor te zorgen dat de activiteiten die je onderneemt ter
afleiding in ieder geval nuttig zijn; zoals het schrijven van een column.