Amerika en haar verkiezingen.
Deze week mag ik u opnieuw trakteren op een, naar eigen zeggen, interessant artikel. Meestal probeer ik u mee te nemen in de
actualiteit. Welke deze keer? Het referendum van de Britten? Zeker een interessant onderwerp en ook relevant voor de uitverkorenen die zichzelf ‘business-trippers der studievereniging Synergy’ mogen noemen. Een andere logische keus zou de Amerikaanse verkiezingen zijn. Wat weten wij daar nou eigenlijk van? Op het eerste gezicht lijkt dit een minder relevant topic. Misschien dat schijn bedriegt? Omdat ik zelf geen keus heb willen maken, fourneer ik u deze week maar liefst met twee voortbrengsels over de Angelsaksische wereld, beginnend met de Amerikaanse verkiezingen.
Het nieuws, zowel in Amerika als in Nederland, voorziet de burger (let op: suggestieve verzamelterm die collectieve homogeniteit insinueert) geregeld van updates over de Amerikaanse verkiezingen. Dit terwijl de presidentsverkiezingen pas gepland staan op 8 november 2016. Wat er momenteel in Amerika aan de gang is, zijn zogenaamde primairies (voorverkiezingen) om zo te bepalen welke kandidaat genomineerd wordt. Dit proces geschiedt van 1 februari tot aan juni, afhankelijk van de staat.
Traditiegetrouw gaat de race tussen de democraten en de republikeinen. De democraten zijn gelieerd op de linkse flank van het Amerikaanse politieke kwadrant, terwijl de republikeinen de rechterflank bezetten. De parallel naar de Nederlandse politiek is echter niet te trekken, omdat de democraten in het Nederlandse politieke bestel nog rechtser dan de VVD zijn gelegen. De democraten idealiseren sociaal liberalisme, waar de republikeinen streven naar economisch liberalisme en neigen naar conservatisme.
Opmerkelijk zijn vooral de hoofdrolspelers in de verkiezingen, met name het vrouwelijke mokkel en de narcistische equivalent van ‘Gekke Geert’. De betere alternatieven lijken Ted Cruz of Bernie Sanders. Tijd om in te zoomen op de favorieten.
Hillary Clinton heeft als voordeel dat zij tot dusver de enige vrouw is die bedrogen is door haar echtgenote tijdens zijn presidentschap en hem toch trouw bleef! Dat getuigt van echt doorzettingsvermogen en relativeringsvermogen, iets wat zeer belangrijk is! Misschien dat de National Women Suffrage Association zich moreel verplicht voelt om op deze incompetente señorita te stemmen.
De meest curieuze verschijning is ongetwijfeld Donald Trump(et). Met zijn muur om Mexico en totale immigratiestop weet hij duidelijk een groot electoraat achter zich te scharen. Hard populistische kreten ventileren en demagogisch te werk gaan, lijkt effectief te werken in de hedendaagse politiek. Deze trend is overigens ook herkenbaar bij Ome Geert en de Sociale Prutser, waar in een eerder artikel over is geschreven. Kennelijk mist de burger iets in het huidige politieke bestel. Want zoals wij, bedrijfskundigen, weten, vraag drijft (bijna altijd) het aanbod en niet omgekeerd.
Moge Trump de verkiezingen winnen, puur vanuit het oogpunt van wereldwijd vermaak!
.png)
