‘Toch best interessant, die studie van jou.’

In je email box zat een uitnodiging voor een ouderdag, en je vraagt je vast af of je hierbij iets gemist hebt.

Een dikke twee weken geleden bezochten mijn ouders de Radboud Universiteit. Jazeker,  Synergy organiseerde samen met de andere studieverenigingen van onze faculteit een ouderdag.

Mijn ouders waren op de universiteit geweest tijdens de open dag zo’n twee jaar geleden, maar verder hebben ze de RU naar mijn weten nooit bezocht. Toen er een brief met een uitnodiging voor de ouderdag in de bus viel, realiseerden zij zich pas dat ze eigenlijk nog maar weinig wisten van die plaats waar ik als het goed is door de week vaak te vinden ben. Met wat druk van mij hebben ze toen besloten om zich in te schrijven voor deze ouderdag die werd georganiseerd door de studieverenigingen.

Ik kon er zelf niet bij zijn, maar was wel op tijd terug om het laatste gedeelte van de ouderdag voor mijn rekening te nemen, namelijk de borrel die ik uitbesteed heb aan een cafeetje in de stad en een rondleiding door de binnenstad van Nijmegen. Dat was het moment dat mijn ouders enthousiast uitweidden over hun ervaringen eerder die dag. Ervaringen die ze zeker niet hadden willen missen.

Na een welkomstwoord waarin algemene informatie werd gegeven die mijn ouders vast wel eens gehoord hebben, maar weer vergeten zijn, volgde er een discussie. Hier waren ze erg over te spreken. Het was interactief (professoren zullen het zelden zo interactief meegemaakt hebben) en informatief en bevatte stellingen als ‘Studenten moeten verplicht een deel van studie in het buitenland doorbrengen.’ en ‘Ouders moeten door de universiteit meer geïnformeerd worden over resultaten van hun kinderen.’ Daarna volgde een college over marketing. Over een wereldje waar mijn moeder nooit in terecht dacht te willen komen begon ze nu honderduit te vertellen: “Het is niet meer zo dat een bedrijf zelf een product op de markt brengt, maar de klant ontwikkelt het product mee! Ja, toch best interessant die studie van jou.” Hierop volgde een rondleiding over de campus, waar mijn vader erg uitgelaten over was. Na wat sceptisch te zijn over de esthetiek van de Thomas van Aquinostraat vertelde hij hoe mooi het uitzicht was vanaf de twintigste verdieping van het Erasmusgebouw. Over de rondleiding zelf was hij ook erg tevreden. ‘Ja, toch best interessant die universiteit van jou.’