Waarom massale hoorcolleges waar toch maar weinig mensen in geïnteresseerd zijn? Waarom, terwijl we ICT hebben? Een kenner van onderwijsmethoden zei mij: “Hoorcolleges zijn zo 1980. Gewoon opnemen, larderen met toegankelijke filmpjes en plaatjes (die, als het even kan, ook iets met de inhoud te maken hebben), op youtube zetten en hup: onderwijs anno 2014”.
Een innovatieve collega ging verder. Hij had gezien dat veel studenten die naar zijn colleges kwamen daar spelletjes deden als Assassin’s Creed, of the Elder Scrolls en bedacht toen hoe mooi het zou zijn als je in dergelijke games ook educatieve elementen zou kunnen verwerken. Ik twijfelde. Ok, elementen verwerken die iets met educatie te maken hadden leek me mogelijk (hoe leuk is het om een vervelende docent als eindbaas tegen te komen?), maar leermodules proppen in Skyrim? Ik weet het niet. Het leek me nog minder kans hebben dan de herintroductie van ”Snor” – het jeugdfrisdrankje met schuimkraag waarvan je als puber die geen alcohol mocht toch het idee kreeg dat je bier dronk. Volmaakt doelgroeponbegrip.
De collega nam mijn bedenkingen serieus en besloot om dan maar een spel te maken dat helemaal op onderwijs was gericht. En onlangs liet hij mij trots het eerste resultaat zien. Het zag er mooi uit: in de openingsscène zie je een student(e) – je mag zelf kiezen- opstaan in een studentenkamer en met een brak hoofd in de spiegel kijken. Een blik op de klok leert: het is 11:00. Ai, eerste college gemist, zoals uit de agenda blijkt (die moet je trouwens, bij wijze van ludieke quest, eerst zoeken - ligt onder een stapel pizzadozen). Daarna aankleden, ontbijten en op de fiets naar de universiteit (alles tergend langzaam: “real time”, legde de collega uit, was echt het beste) en een half uur later moet je een plek in een collegebank vinden (nieuwe opdracht). Daarna begint een (niet over te slaan) filmpje waarin integraal een college organisatietheorie wordt getoond. En daarna moet je een groepje studenten vinden om opdrachten te maken en samen aan de slag gaan. De collega vertelde mij dat als andere studenten dit ook spel zouden spelen je dus online via het spel aan de opdracht kon werken. Het was nog niet helemaal af, maar met wat doorwerken kon je zo een game maken waarmee je een hele studie kon doen.
Zou dat echt kunnen? Zuivere snor als je het mij vraagt. Maar ja, wie weet. Door een onverklaarbaar opkomend gevoel van recalcitrantie besloot ik echter de komende jaren nog fijn op het bord te blijven schrijven …
.png)
