Thuis bij Freek, Rachel en Nathalie

Om 2014/2015 goed af te trappen besloten we om voor de eerste editie van Thuis bij van dit studiejaar drie vliegen in één klap te slaan. Dit leidde ertoe dat ik een avondje op bezoek ging bij tweedejaars IBA-studenten Rachel Janwarin en Nathalie van Hunnik en Freek Wellens; 4^e-jaars student in de bachelor bedrijfskunde. Samen met hun 27^e-jarige huisvader Do(minique), die schitterde door afwezigheid, wonen zij aan de Vosstraat 4.

Het grote pand, vlak bij de Waalkade, delen ze met een dispuut van Carolus Magnus. Met z’n vieren hebben ze echter de hele tweede etage, waarop zij allen een kamer hebben die zo groot zijn dat het ontbreken van een gemeenschappelijke ruimte zich niet echt doet voelen. Het bedrijfskundig verhaal aan de Vosstraat begint met Freek, die in de zomer van 2012 eigenlijk puur toevallig werd gevraagd om zich aan te melden voor de kijkavond, juist op het moment dat hij besloten had dat het tijd werd om op kamers te gaan wonen. Door zijn vriendschap met Collin Janwarin, tevens bedrijfskundestudent, leerde Freek zijn zusje Rachel kennen. Toen er richting de zomer van 2013 een kamer vrij kwam besloot hij dat het tijd werd voor wat nieuw, jong, vrouwelijk bloed in de mansion. Nadat hij Do overtuigd had dat de generatiekloof met deze jongedame best mee zou vallen werd Rachel succesvol binnengehaald, waarna zij precies een jaar nodig had om haar mattie Nathalie officieel over de drempel te loodsen.

De dynamiek in huize Vos-4 is er duidelijk één van een man-vrouw-samenwonen. Freek: “Normaal probeer ik altijd wel mee te krijgen wat er gaande is, maar met deze twee ben ik maar gewoon opgehouden met luisteren. Daar komt toch niet veel zinnigs uit als ze met z’n tweeën bezig zijn”. Daarnaast laat, ondanks de sporadische aanwezigheid van Do, de vrouwelijke invloed zich steeds beter merken. Freek had mij dan ook het liefst pannenkoeken voorgeschoteld. Waarom niet? Dat is toch lekker? Het waren echter de dames die hun keuze voor zelfgemaakte pizza doorgedrukt kregen. Laat ik voorop stellen dat de pizza heerlijk was, maar uit de uitvoering bleek dat dit de eerste keer was dat dit project werd getracht tot een goed einde te brengen. Nadat pizza nummer één lichtelijk zwart uit de oven kwam en volgens Rachel zou leiden tot heel veel van een bepaalde ziekte, werd de tweede pizza na wat culinair paniekoverleg juist een minuutje of tien te vroeg uit de oven gehaald, wat leidde tot een slagveld op tafel en aluminiumfolie overal waar je kon kijken. Uit de manier waarop ‘Operatie Pizza’ uiteindelijk toch tot een geslaagd einde werd gebracht blijkt wel dat de huisgenootjes aan de Vosstraat zo kort na de komst van Nathalie al erg goed op elkaar ingespeeld zijn.

Dit bleek ook bij de bierpiramide en het bussen, of boten, zoals Freek het liever noemt. Want hoewel Nathalie de regels her en der toch nog wat lastig vond, zorgde spelmeester Freek ervoor dat de wijntjes en biertjes netjes over de vier spelers verdeeld werden. Het blijkt maar weer dat ik te weinig lering trek uit Thuis-bij-avonturen van weleer, want het was wederom de rode wijn die uiteindelijk de memorabele avond opbrak. Wat echter als een paal boven water en wijn blijft staan is dat onze studiegenootjes fantastisch wonen aan de Vosstraat. Omdat huisvader Do binnen nu en een aantal jaar vast besluit dat het tijd wordt om het stokje over te dragen aan de nieuwe generatie, raad ik iedereen aan alvast een beetje aan te pappen met Freek, Rachel en Nathalie, om zodoende de bedrijfskunde-invasie-aan-de-Waal compleet te maken.