De tentamens op de universiteit: een klein opstapje maar toch een grote sprong

November 18th, 2015

Juan Leunissen & Jarno van Kessel

Het ene moment zit je in een klein gebouw met misschien twintig andere studenten in de klas, het volgende moment op een gigantische campus met 20.000 studenten, hoe groot is de stap?

Het is weer zover. De eerste tentamenweek van het jaar zit erop. Voor de eerstejaars onder ons de tentamenweek van ons leven. Juan en Jarno blikken hierop terug.

Ook na een lange vakantie en een toffe introductieweek waren de colleges nog op zo’n niveau dat ze goed te volgen waren. De eerste maandag waarop we college hadden, was het nog even wennen dat je geen volle dagen aanwezig hoeft te zijn. ‘Na een vlug anderhalf uur op maandagochtend realiseerde ik me ineens dat de dag al voorbij was en dat ik niet zoals ik was gewend tot half vier in de schoolbanken hoefde te zitten.’

De minder leuke verrassing hierbij was dat we weliswaar een leger rooster hadden, maar ook een vollere agenda. Lastigere colleges, dikke boeken en eindeloze opdrachten waren geen uitzondering. Tevens werd het 'academische Engels' geïntroduceerd, waardoor artikelen lezen geen wandeling in het park meer was en waarbij onze middelbare opleiding niet meer dan een briesje in de rug gaf.

Na acht weken bikkelen was het tijd voor een week vrij, zodat wij ons konden voorbereiden op de tentamenweek. Voor sommigen een kans om de versporte, verfeeste en verdronken tijd in te halen en eens keihard te gaan zwoegen. Voor anderen een ideale gelegenheid voor een vakantie.

Een gouden tip: doe dit niet, want het boek dat je moet kennen, bestaat uit honderden pagina’s en er zitten af en toe redelijk gedetailleerde vragen tussen op het tentamen. Zelfs als het een meerkeuzetentamen is!

Op woensdag en vrijdag hadden we dan de tentamens. We zaten op opklapstoeltjes en aan opklaptafeltjes in de muffe sporthallen, wat ons deed denken aan de eindexamens op de middelbare school. De tentamens hadden sowieso wel wat weg van de eindexamens. Het verschil was alleen dat het proefwerk niet over uitvoerig behandeld driejarige stof ging, maar over vlug doorgespitte stof gedurende acht weekjes.

En na het weglopen uit die overvolle gymzaal met ofwel een triomfantelijk ofwel een benauwd gevoel is daar de spanning voor de uitslag. Net als vroeger wordt er weer uitgebreid gekakeld over die vitale open vragen of die tricky meerkeuzevragen. Niemand weet het zeker, iedereen is verontrust. Het beste wat we kunnen doen, is het beste hopen, zelfverzekerd het nieuwe blok ingaan en misschien toch iets beter leren deze keer.

Dus is de stap van de toetsen op de middelbare school naar de universiteittentamens een grote? Ja zeker: alles is groter, dikker en tijdrovender. Maar als het om 'keihard leren', uitstellen en stressen gaat, is er helemaal niets veranderd.