Gedomineerd wordt de media door die twee bekende gezichten, inmiddels hebben ze het eindelijk direct tegen elkaar opgenomen.
Om drie uur 's nachts, vorige week maandag, zaten we er in voorbereiding op de verkiezingen van 8 allemaal klaar voor. Of (in mijn geval) dachten we ‘ach ja ik lees het morgen allemaal wel’. Hillary Clinton en Donald Trump stonden tegenover elkaar voor hun allereerste televisiedebat en de media stonden klaar om alle conclusies te trekken die er te trekken vielen.
En zo zag ik vorige week maandag de hoogtepunten van dit debat. De kleur van de kleding, de hoogte van het spreekgestoelte, de kleur van het decor dat uiteindelijk blauw bleek te zijn, het aantal kritische vragen van de gespreksleider, het aantal keer dat Clinton lacht, het aantal keer dat Trump het publiek groet…
Wie is nou de winnaar?
Volgens het Amerikaanse stempubliek (62% ervan, CNN) en volgens veel media komt Clinton er als winnares uit, maar moeten we hier blij mee zijn? Als ik het aan de mensen om me heen vraag lijkt iedereen het erover eens te zijn dat het werkelijk een raadsel is hoe het kan dat uitgerekend deze twee zeer gehate prominente presidentskandidaten naar voren zijn geschoven. Gezien het feit dat wij in Europa nogal sceptisch zijn over Donald Trump, die hier een reputatie heeft als nog opvliegender dan naamgenoot Duck, zegt het wel wat over Clinton dat de twee in de strijd om het presidentschap nog steeds nek aan nek lijken te gaan.
Na de gedwongen handdruk met elkaar en met de debatleider stappen de twee poppen het podium af realiserend dat ze vergeten zijn om sympathiek over te komen en ik realiseer me hoe erg ik de veel charismatischere Obama ga missen, nog los van de inhoudelijke redenen.
Leve de democratie
Wat ook interessant is, is dat er in de Verenigde Staten zo vaak mag worden gestemd voor allerlei bestuurlijke functies dat verkiezingen helemaal niet meer bijzonder lijken. Daarbij kennen de Amerikanen geen bevolkingsregister en dus moeten ze zich apart inschrijven voor de verkiezingen en dat is ook al zo’n gedoe. Het gevolg: de Verenigde Staten heeft met zo’n 50 procent een van de laagste opkomst percentages ter wereld.
Aanstaande zondag 9 oktober is het volgende debat tussen de twee. Daar gaan we voor zitten. De volgende dag uiteraard.
.png)
